زیمل جامعه‌شناس آلمانی و فیلسوف نوکانتی است که از پیش‌گامان جامعه‌شناسی به شمار می‌رود.

وی خالق مکتبی در جامعه‌شناسی به نام جامعه‌شناسی صوری است و معتقد است باید امور اجتماعی را خالی از محتوا بررسی کرد و به فرم‌ها (صورت‌های) امور اجتماعی اهمیت می‌دهد.

زیمل همچنین در میان اهالی اندیشه به فیلسوف فرهنگ، فردگرایی و جامعه مشهور است و پیش از این تعدادبسیار اندکی از مقالات وی به فارسی ترجمه شده بود.

در این کتاب که با ترجمه شاپور بهیان منتشر شده است، مقالاتی از زیمل با عنوان مد، ویرانه، ماجراجو، غریبه، فردگرایی، متافیزیک مرگ، فلسفه منظره، مساله جامعه شناسی، ویژگی فرارونده زندگی، مساله تقدیر و چندین مقاله دیگر درج شده است.

زیگفرید کراکاور در بخشی از مقدمه خود بر این کتاب می‌نویسد: برداشت زیمل از زندگی چنان فراگیر است که حتی حقایق و ایده‌هایی را که بر سیر زندگی حاکمند، ذیل این برداشت قرار می‌دهد. از این رو، هیچ چیز نمی‌تواند از حوزه نفوذ این برداشت مستثنی شود. کلیا به واسطه مفهوم زندگی به یک اصل اساسی واحد تبدیل می‌شود. اگرچه فرمولی که زیمل برای جهان در نظر می‌گیرد گواهی است بر تلاش او در نشان دادن انسجام امر چند لایه، اما در اینجا نباید از یاد ببریم که این کار خواست او برای رسیدن به وحدت را به طور کامل برآورده نکرده است.

مسلما هیچ کس به اندازه خود زیمل عمیقا درک نکرده است که تنها آدمی برخوردار از یقین‌ها و ارزش‌های مطلق می‌تواند برای امر چند لایه، قالبی فراهم کند و کلیت را به تسخیر درآورد. اما قمار خود او در قلمرو  امر مطلق شکست خورد و در واقع با در نظر گرفتن ترکیب وجودی او باید هم شکست می‌خورد.

این کتاب را انتشارات دنیای اقتصاد با قیمت ۲۰ هزار تومان منتشر کرده است.